Nachtstorm

Nachtstorm van Johan Theorin is het tweede boek uit een vierluik van verhalen dat zich afspeelt op het Zweedse Öland, een dunbevolkt eiland vlak voor de kust van het Zweedse vasteland. Elk deel speelt zich af in een ander jaargetijde. Sommige personages keren terug, maar de verhalen zelf kunnen volledig los van elkaar worden gelezen. Nachtstorm is het herfstdeel.

Inhoud
Een jong gezin met twee kinderen verhuist naar het eiland Öland omdat ze de drukte van Stockholm willen ontvluchten en trekken daar in een boerenhoeve dat ze gaan restaureren. Al gauw wordt het gezin door een groot drama getroffen als op een dag de vrouw in zee verdrinkt. De man blijft alleen achter en moet zich in al zijn vertwijfeling zien te redden en de kinderen zo goed mogelijk op zien te vangen. Dit lijkt op zich al moeilijk genoeg, maar wordt nog zwaarder als hij hij begint te vermoeden dat de geest van zijn vrouw nog ergens rondom de boerenhoeve rondwaart. Tegelijkertijd speelt er een verhaal over een jonge agente die achter een bende inbrekers aanzit die onder invloed van amfetamines steeds meer geweld beginnen te gebruiken.

Analyse
Johan Theorin heeft een aangename manier van schrijven en laat het verhaal rustig voortkabbelen zonder dat het ergens begint in te kakken. Misschien komt het door de mooie atmosferische beelden die hij weet te scheppen, waardoor het eiland en het seizoen waarin het verhaal zich afspeelt heel erg tot leven komt. Het verleden van het eiland en de boerenhoeve wordt door dagboekfragmenten van de moeder van de om het leven gekomen vrouw op een fraaie maar tegelijkertijd omineuze wijze geillustreerd. In het begin lijkt er niet veel van een plot te zijn, maar ongeveer halverwege het boek blijkt toch dat het verleden van het jonge gezin op een ingenieuze wijze is verweven met haar latere dramatische lot en vallen een heleboel puzzelstukjes mooi op hun plaats. De twee verhaallijnen van de jonge politieagente en die van het gezin lijken aanvankelijk weinig met elkaar te maken te hebben totdat de politieagente begint te vermoeden dat de vrouw van het gezin mogelijk door opzet om het leven is gebracht. Vanaf dan begint een onderhuidse spanning in het verhaal te kruipen, waarbij af en toe een aantal revelaties worden weggegeven die maken dat het verhaal een stuk gelaagder wordt en waardoor je als lezer weer heel anders tegen het boek aan gaat kijken. Verwacht evenwel geen spetterende apotheose, zo'n soort boek is het niet. Het einde van het verhaal komt nog vrij onverwachts als blijkt dat de vrouw van het gezin aan het einde van het dagboek zelf een aantal aantekeningen heeft gemaakt. Pas dan blijkt ook dat alles weer net in elkaar zat dan daarvoor werd gesuggereerd. Het is een mooi en pakkend einde, al zullen sommige lezers met vragen achterblijven.

Eindoordeel
4.5/5